A Sonata escrita para guitarra de seis cordas, sem indicação de autor, é a obra de mais peso de todo caderno.Esta sonata estende-se por várias páginas e desenvolve-se na escritura chamada 'violinística' típica da época, que caracteriza a composição para guitarra.
O autor do "Caderno do francés" poderia ser um guitarrista da época napoleónica, talvez ligado ao mundo militar e/ou político que juntou as suas partituras com o propósito de as ordenar.As obras estão copiadas por várias mãos, em papeis com diferentes tamanhos, texturas e tintas.
Todas as peças fazem parte dos fundos galegos de música para guitarra e contêm dedilhação revisada, notas de edição e uma explicação, em três línguas, da origem de cada uma das peças e seus autores.
Então Rosália pegou na sua guitarra inglesa e tocou para o menino a barcarola da ópera A Estrangeira de Bellini.O menino chorou pela beleza que saía dos dedos de Rosália e ela pensou que estava diante de um potencial talento para a música.
Enceto com o presente uma série de artigos sobre a música para guitarra na Galiza, que aborda aspetos musicais, históricos, sociais, organológicos, iconográficos, educativos e estilísticos em volta do uso desse cordofone, e outros membros da família, em terras galegas desde Revolução Francesa até a Grande Guerra.
Jorge Takla propuso una visión escénica tradicional con poca marcación actoral y su único golpe de efecto fue la escenificación del preludio orquestal con la violación de la hija del conde Monterone y su encierro desnuda en una jaula.
Entre los muchísimos aniversarios del 2019, presididos por el bicentenario de Clara Schumann, hay uno muy humilde protagonizado nuestro editor, Xoán M.Carreira.En 1979, cuando su carrera como musicólogo apenas había comenzado, recibió el encargo del gobierno preautonómico de Galicia de escribir un librito de divulgación sobre la historia de la música gallega.
No debería sorprender a quien haya seguido las pasadas ediciones, la jugosa programación de la cuarta edición del Festival Via Stellae Compostela e os seus Camiños.
Buenos Aires fue el inesperado escenario en el que se desarrolló la presentación del libro: 'Puccini en la Argentina.Junio-Agosto 1905', escrito por los musicólogos Gustavo Otero (el crítico de ópera local de mundoclasico.com) y
Teatro Colón.Don Giovanni, o sia Il Convitato di Pietra.Dramma giocoso en un acto de Giuseppe Gazzaniga.Libreto de Giovanni Bertati.Claudio Gallardou, dirección escénica.Gastón Joubert, escenografía y vestuario.